Çocuk Merkezli Oyun Terapisi

Kuram Carl Rogers’ın terapi modelinden geliştirilmiş ve Virginia Axline (1947) tarafından oyun terapisine tanımlanmıştır.‘Birey olarak çocuğun üzerine yoğunlaşma yaklaşımın temelidir.’.Oyun terapisti DSM 5 yardımıyla tanı koyucu olmaktan çıkıp, çocuğun kendini keşfi sırasında bir eşlikçidir.Tanı, tedavi, semptomlar, psikopatolojilere odaklanılmaz.Mevcut problem yerine çocuk üzerine odaklanılır (Semptoma odaklanmak çocuğun bakış açısını kaçırmaya neden olabilmektedir).

• Çocuk odaklı oyun terapisinin amacı; çocuğun yaşadığı olaylarla başa çıkma becerilerini kuvvetlendirmede ona destek olmaktır.
• Terapist sözel ve sözel olmayan yollarla ifade edilmiş duygulara kabul ve anlayış gösterdikçe ve bunları yansıttıkça, çocuk içsel değerlerinin farkına varır.
• Bu süreci bozmamak adına oyun terapisti çocuğa soru sormaktan kaçınır. Sorulan sorular çocukları duygu dünyasından çıkarıp, biliş dünyasına yönlendirmektedir.
• Çocuk merkezli oyun terapisinde yorumdan kaçınılır.
• Çocuklar övülmez, cesaretlendirilir.(Övgü çocuğun öncülüğünü bozabilir)